Nefes almayı başaramadığım günlerden birinin içindeyim. Birkaç ay önce olsa sigara üzerine sigara yakıyor, şarabı şişeden kafama dikiyor, yanımdaki arkadaşıma çaktırmadan gözyaşlarımı siliyor ve o gittiğinde duşa girip içimi çıkarırcasına ağlıyor olurdum.
Ama içimde bambaşka bir insanın kalbi atıyor artık benim yerime. Ne ağlamak geliyor içimden ne de çekip gitmek. Eskisi gibi savunmasız da değilim. Ellerimi uzatsam sana yetişebilirim.
Sadece göğsümde bu anlamsız ağrı...
3 yorum:
çok güzel
çok etkileyici. çabuk geçsin bu günlerin.
Birini hiç bukadar iyi anlamamıştım bu dediğin okadar sık başıma geliyorki o şarabı hiç bitmeyecekmiş gibi kana kana içip gizlice gözyaşlarını akıtmak...
Yorum Gönder